Οι κραυγαλέες αδυναμίες και τα τεράστια πολιτικά κενά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως προς την αντιμετώπιση των σημαντικότερων παρενεργειών της οικονομικής κρίσης, που δυστυχώς αποκαλύφθηκαν ανάγλυφα, αποτέλεσαν το έναυσμα για έναν ευρύτατο και ζωηρότατο διάλογο ως προς την φυσιογνωμία, την προοπτική και το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δεν πρέπει να οδηγήσουν σε μια στείρα εθνική αναδίπλωση αλλά ούτε και σαν μία άκριτη και συλλήβδην απόρριψη κάθε προοπτικής για την διαμόρφωση υπερεθνικών θεσμών που θα αποβλέπουν στην πολιτική …
Εικόνες
Είναι γνωστό ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει στη χώρα μας αν δεν θεραπευθεί ο μεγάλος ασθενής, που είναι το κράτος. Ωστόσο, η μόνη θεραπεία που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, είναι η άκριτη και σπασμωδική υιοθέτηση, υπό την πίεση της Τρόϊκας, κοντόφθαλμων, αποσπασματικών και συχνά ατελέσφορων εμβαλωματικών λύσεων, που δεν εντάσσονται βέβαια σε κανένα σχέδιο ολοκληρωμένης αντιμετώπισης.
Το βασικό δίλημμα που αποφάσισε να θέσει ενώπιον του λαού η νέα ηγεσία της κεντροδεξιάς –και το οποίο θα ενταθεί το επόμενο διάστημα– είναι χονδρικά το ακόλουθο: θα εξακολουθήσει να υπηρετεί τον «απεχθή λαϊκισμό», στον οποίο αποδίδεται η βασική ευθύνη για την κατάρρευση της χώρας, ή θα ενστερνισθεί μια καθυστερημένη ελληνική παραλλαγή της άποψης περί «τέλους της ιστορίας», σύμφωνα με την οποία κάθε συζήτηση για κοινωνικές και ιδεολογικοπολιτικές αντιθέσεις είναι πλέον χωρίς νόημα και το μόνο που του απομένει είναι …