Οι καθυστερημένες αναθεωρητικές προτάσεις του προέδρου της ΝΔ περιέχουν αναμφίβολα ενδιαφέροντα σημεία. Ωστόσο, η συνολική εικόνα είναι μάλλον απογοητευτική και πάντως αναντίστοιχη με τις προκλήσεις των καιρών. Πέρα από το ότι επανέλαβε άκριτα την αποκαρδιωτική θέση του για μια αναθεώρηση «πάρτα όλα», αναλώθηκε εν πολλοίς σε τροποποιήσεις είτε ατυχείς είτε εμφανώς μονομερείς είτε συνταγματικά ανούσιες και εν τέλει περιττές. Ειδικότερα:

Είναι αλήθεια ότι η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού για την συνταγματική αναθεώρηση καθυστέρησε πολύ και αδικαιολόγητα, παρότι οι σχετικές εξαγγελίες είχαν γίνει αρκετά χρόνια πριν. Παρά δε την μακρά κυοφορία της, στο πλαίσιο ενός αμφιλεγόμενου «κοινωνικού διαλόγου», το αποτέλεσμα είναι κατά την άποψή μου άνευρο, διστακτικό και σε κάθε περίπτωση κατώτερο του αναμενομένου.

Οι προτάσεις του πρωθυπουργού για την συνταγματική αναθεώρηση παρέχουν επιτέλους –παρά την μεγάλη καθυστέρηση και την αδικαιολόγητα πολωτική  εκφορά τους– μια βάση για να ξεκινήσει η σχετική συζήτηση. Ωστόσο, επί της ουσίας, κάθε άλλο παρά στοιχειοθετούν μια ολοκληρωμένη και συνεκτική προοδευτική συνταγματική πολιτική, όντας εν πολλοίς, κατά την άποψή μου, αφ’ενός μεν αποσπασματικές και άτολμες αφ’ετέρου δε ελλιπείς (σε σημείο που να απορεί κανείς γιατί χρειάσθηκε τόσο μακρά κυοφορία…).