Το τελευταίο διάστημα έχει αναπτυχθεί μια έντονη νομικοπολιτική αντιπαράθεση για την νέα τηλεοπτική μας πραγματικότητα, η οποία όμως, δυστυχώς, κινείται στην λογική του άσπρου – μαύρου. Όλες οι πλευρές –κυβέρνηση, κόμματα και τηλεοπτικοί σταθμοί– επιδίδονται σε έναν ανελέητο πόλεμο εντυπώσεων, με έντονα προπαγανδιστικά χαρακτηριστικά, που πόρρω απέχει από μια ψύχραιμη, νηφάλια και θεσμικά πρόσφορη προσέγγιση.
Εικόνες
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας για την αδειοδότηση των νέων τηλεοπτικών σταθμών είμαστε πλέον σε θέση να κάνουμε μια πρώτη ολοκληρωμένη αποτίμηση των σχετικών θεσμικών και πολιτικών επιλογών τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης.
Όπως είναι γνωστό, η πρόσφατη εξαγγελία του πρωθυπουργού για συνταγματική αναθεώρηση περιλαμβάνει ειδικό κεφάλαιο για την “ενίσχυση των θεσμών άμεσης δημοκρατίας”. Οι συγκεκριμένες προτάσεις έχουν αρκετά θετικά στοιχεία αλλά η όλη προσέγγιση του θέματος είναι προδήλως προβληματική, τόσο ως προς την χρησιμοποιούμενη ορολογία, η οποία οδηγεί αναπόφευκτα σε παρανοήσεις, όσο και ως προς την ουσία, η οποία αφήνει πολλά περιθώρια για πολιτικές και συνταγματικές στρεβλώσεις. Ειδικότερα:
